Ayşegül ve Can’ın Keşkesiz Doğum Hikayesi

Hamileliğim boyunca, güzel bir doğum ve bebeğim için birçok şey yaptım. 4.aydan itibaren pilates, bol bol yürüyüş yaptım, sağlıklı beslendim, her gün meditasyon yaptım. Bol bol dinlendim, masaj yaptırdım. Keşkesiz doğum eğitimine eşimle katıldık. Doğum psikoloğum ile çalıştık. Ebemizden gerekli bilgileri aldık. Durum böyle olunca, hep kolay ve çabuk bir doğum olacağını düşünüyordum. Ama hayat sürprizlerle dolu.

İşte benim ve oğlum Can’ın doğum hikayesi:

Keşkesiz ve doğal doğumdan ilk olarak pilates eğitmenim sayesinde haberim oldu. Başka bir doğumun mümkün olduğunu, doğumun benim ve bebeğimin işi olduğunu, doğumuma sahip çıkmam gerektiğini ilk ondan duydum. Oysa ben doktoruma normal doğum yapabilirim değil mi diye sormaya bile çekinmiştim, daha şimdiden bunu mu düşünüyorsun diyebilir diye. Çünkü nasılsa o en iyisini bilir ve bana söylerdi. Keşkesiz doğum eğitimine katılınca doktoruma sorular sormam gerektiğini anladım. Bunun sonucunda da 30lu haftalarda doğum ekibiyle birlikte doğum yapmaya karar verdik. Her şey harika gitti. Sonunda beklediğimiz an geldi 40+4’te doğum başladı. Kasılmalar çok çabuk sıklaştı. Ebemiz eve geldi. Muayene de daha henüz doğumun başında olduğunu anladık. Oysa 4-5 saat geçmişti bile. Birkaç saat sonra biraz yavaş bir doğum olduğunu anladım. Hastaneye gitmeden dinlenmeye çalıştım. Kasılmalar sıktı ama nefeslerle dalgaları karşıladım. Ebemizin yanımızda olması inanılmazdı. Nasıl bir güven duygusu!!! Daha sonra hastaneye gittik. Orada da bol bol hareket ettim. Aralarda dinlendim. Duş aldım. Doğum havuzuna girdim ve inanılmaz rahatlatıcıydı. Ama doğum uzadıkça uzuyor, kasılmalar güçleniyor ama bebeğimizin kafası doğum kanalında istediğimiz pozisyona bir türlü girmiyordu. Sevgili ebemiz ile akla gelebilecek her türlü pozisyonu denedik. Ama artık çok yorulmuştum ve doğum ilerlemiyordu. Bu uzunca süreçte tüm kararları doğum ekibiyle birlikte verdik. Bize sorulmadan hiçbir şey yapılmadı. Zamana, bebeğime saygı gösterildi. Ortak karar ile sezaryen’e karar ı aldık. Neyse ki sezaryen için de hazırlıklıydık. Bu yüzden karardan sonra moralimi bozmadım. Sezaryen artık bir kurtarma ameliyatıydı benim için ve bebeğime kavuşmam için yardımcımdı. Anne Bebek Dostu sezaryen için hazırlanmıştık ve neyapılacağını iyi biliyordum. Epidural anesteziyi tercih ettim. Hem daha güvenliydi hem de bebeğimi görebilecek ve her şey yolundaysa tıpkı doğumdaki gibi kucağıma alabilecektim. Ebemiz ameliyat boyunca hep yanımızdaydı ve bana her şeyi açıkladı. 31.saatin sonunda bebeğimi kucağıma aldım. İlk muayenesinin hemen ardından yumuşacık teniyle çıplak göğsüme yatırdılar; sezaryen fotoğraflarındaki gibi battaniyeyle değil. Sonrasında hiç ayrılmadık. Beni ameliyat masasından sedyeye alırlarken, babası merhaba dedi bebeğimize, bakıştılar. Sonra yine hep benim kucağımdaydı. Hemen orada emmeye başladı bebeğim. Sonrada biz isteyene kadar giydirmediler, hep göğsümdeydi. Kilosu, boyu yanımızda ölçüldü. Bebek bakım odasına gitmedi. Keşkesiz doğum eğitimi sayesinde eşim bu süre boyunca sakin kalabildi ve bana destek verdi. Doğumun ilk saatlerinin aile bağı açısından çok önemli olduğunu okumuştuk ve buna çok inanıyorduk. İlk saatleri üçümüz geçirdik, sakinlik ve huzur içinde. Sonuçta her şey beklediğimden, belki de hayal ettiğimden çok daha farklı oldu. Ama bebeğim keşkesiz bir doğumla dünyaya geldi. Doğum ekibine minnet duyuyoruz. Onlar olmasalardı ve biz de keşkesiz doğum eğitimine katılmasaydık, bizimkisi de klasik bir sezaryen hikayesi olacaktı. Her anne adayına, bebeğini keşkesiz bir doğumla karşılayabilmesini dilerim.

Sevgiler,

Ayşegül